**************
कच्छी जॉक्स :)
**************
कच्छी जॉक्स :)
**************
મૈયારણ (કચ્છી લોકગીત)
અંજો ચોટલો કાળો નાગ, મુકે મોહિની લગી રે
અંજે કન જેડા કુંડળ મુકે કનમેં ખપે રે
અંજે મોતી જો શણગાર મુકે મોહિની લગી રે
ઈઆ કેર મૈયારણ અચે લંબે ઘૂંઘટ વારી રે
અંજે ડોક જેડી માળા મુકે ડોકમેં ખપે રે
અંજે હીરે જો શણગાર મુકે મોહિની લગી રે
ઈઆ કેર મૈયારણ અચે લંબે ઘૂંઘટ વારી રે
અંજે હથ જેડા કંકણ મુકે હથમેં ખપે રે
અંજે સોનેજો શણગાર મુકે મોહિની લગી રે
ઈઆ કેર મૈયારણ અચે લંબે ઘૂંઘટ વારી રે
અંજે પગ જેડાં ઝાંઝર મુકે પગમેં ખપે રે
અંજે ચાંદીજો શણગાર મુકે મોહિની લગી રે
ઈઆ કેર મૈયારણ અચે લંબે ઘૂંઘટ વારી રે
અંજે ભય જેડા ચણિયા મુકે કેડમેં ખપે રે
અંજે આભલેજો શણગાર મુકે મોહિની લગી રે
ઈઆ કેર મૈયારણ અચે લંબે ઘૂંઘટ વારી રે
અંજો ચોટલો કાળો નાગ, મુકે મોહિની લગી રે
કેડો થઇ વ્યો કેર
વારેં કેર અસાં સે હી વે જનમ જા વેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
સજ ઉગી ને સઉં થયો તે
તડે ઉડી વઈ મુલકતા તોજી મહેર
પળવાર મેં પૈવૈયું પોકારું
માતમ મચી વ્યા ચોફેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
ભુજ અંજાર ને ભચાઉ ડસો આઈ
છણીપયા ઉ છૂગેર
વાગડ ત સાવ વગડો થઇ વ્યો
સુન લગી આયે ચોફેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
નત નૈયું મઠાઈયુ ભણે જત
ઉતે પ્યા અઈયે પાયણે જ ઢેર
હલે જા પણ હંધ ન વે
ઉત સુના થઇ વ્યા ઉ શેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
હિન્ધુ મુસલમાન જી હકડીજ અંતિમ વિધિ
અનમે અચે ન જરા ફેર
નાત જત જા વાડા કડા વ્યા
તું સગી નઝર સે નેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
રજવાડા પણ અચી વ્યા રોડ તે
કઈક કરોડ પતિ કુબેર
મંગ્ધે ઉ પણ સખી વ્યા
જોકો ક્યોં તે લીલા લેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર
કર કરમ અસાંજે કચ્છ મથે
ડે ખુસીયું ને ખેર
” મહંમદ ” ચે તો અયે મુંજા મૌલા
તું કજે મની તે મેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર..
अज आवइ होरी !
*******
धरती अम्बर ही लाल ! आहा ! अज आवइ होरी !
मन मुंजो लालमलाल ! आहा ! अज आवइ होरी !
मुंजा छेल छबिला यार ! लिख मुं सामु तुं न्यार !
आउं कचडी़ कुंवारी नार ! रंग पिचकारी तुं मार !
अक्ख मुंजी त लालमलाल ! आहा ! अज आवइ होरी !
तुं तां रूप रूप अम्बार ! पूनम चंधर चमकार !
अैयें हिंयें जी तुं हार ! तन-मन में तॅाजी तवार !
चप्प तॅाजा लालमलाल ! आहा ! अज आवइ होरी !
वस वस तुं अमरत धार ! मुं ते जीं मेघ मलार !
मुंके प्रीत जे रंग में रंग तुं ! कर मन जी पूरी उमंग तुं !
रखजें म कसर प्रितम ! तुं रें सदाय मुंजे संग तुं !
जोभणीयुं लालमलाल ! आहा ! अज आवइ होरी !
कच्छडो जाध अचे
********************
वसों असीं भलें पार परंले, सा वतन के सिके – टेक
धींगा संभरे धण धोंरीजा,भलप तां छल भचे,
गोईयें मईयेंजा खीर मिठडा, माडुडा पी मचें. असां के …
होला, पारेला, कबरूं ,कागडा,कोयलडियुं जित कूछें,
शोभतां सुरखाब मुल्लकजी, मोर कळायल नचें. असां के…
वड पीपरी ने जार आमरी, नमुरियें निम लचें,
मिठडो मेवो मुल्लकजो, जित पीरू लाल पचें. असां के…
लुखुं लगें जित मींयडा मोंघा, धोम आकरा धुखें,
वा वंटोळा चडें आकाशें उत्तरजा साय अचें. असां के …
जण जोरूका पट बरूका, बोली बाबाणी रुचे,
भेनरुं, भावर,हेत भरेला,जीगर असां के जचें. असां के …
पार पुजी को हाल पुच्छे,जिंय नीरधारां मच्छ लुछें,
मावो चय मीठी तवार तनमें, मातृभूमिजी मचे. असां के…
तूं : कच्छी कविता
सिखें “हें…हें कुरो ?” कईंधे तूं.
सोख हूंधे न समजे कीं,
डोखमें ज सिखें रुंधे तूं.
कख तोडी़ ने के ब टोकर,
सिखें परबारो खेंधे तूं.
सत समागम न के कडें,
सिखें न पगला छूंधे तूं .
डिंधल डिने भिसियाल “बिहारी” ,
सिखे न हथ वारींधे तूं .