સજ ઉગી ને સઉં થયો તે
તડે ઉડી વઈ મુલકતા તોજી મહેર
પળવાર મેં પૈવૈયું પોકારું
માતમ મચી વ્યા ચોફેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર

ભુજ અંજાર ને ભચાઉ ડસો આઈ
છણીપયા ઉ છૂગેર
વાગડ ત સાવ વગડો થઇ વ્યો
સુન લગી આયે ચોફેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર

નત નૈયું મઠાઈયુ ભણે જત
ઉતે પ્યા અઈયે પાયણે જ ઢેર
હલે જા પણ હંધ ન વે
ઉત સુના થઇ વ્યા ઉ શેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર

હિન્ધુ મુસલમાન જી હકડીજ અંતિમ વિધિ
અનમે અચે ન જરા ફેર
નાત જત જા વાડા કડા વ્યા
તું સગી નઝર સે નેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર

રજવાડા પણ અચી વ્યા રોડ તે
કઈક કરોડ પતિ કુબેર
મંગ્ધે ઉ પણ સખી વ્યા
જોકો ક્યોં તે લીલા લેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર

કર કરમ અસાંજે કચ્છ મથે
ડે ખુસીયું ને ખેર
” મહંમદ ” ચે તો અયે મુંજા મૌલા
તું કજે મની તે મેર
મૌલા મુંજા હી કેડો થઇ વ્યો કેર..

धींगा संभरे धण धोंरीजा,भलप तां छल भचे,
गोईयें मईयेंजा खीर मिठडा, माडुडा पी मचें. असां के …

होला, पारेला, कबरूं ,कागडा,कोयलडियुं जित कूछें,
शोभतां सुरखाब मुल्लकजी, मोर कळायल नचें. असां के…

वड पीपरी ने जार आमरी, नमुरियें निम लचें,
मिठडो मेवो मुल्लकजो, जित पीरू लाल पचें. असां के…

लुखुं लगें जित मींयडा मोंघा, धोम आकरा धुखें,
वा वंटोळा चडें आकाशें उत्तरजा साय अचें. असां के …

जण जोरूका पट बरूका, बोली बाबाणी रुचे,
भेनरुं, भावर,हेत भरेला,जीगर असां के जचें. असां के  …

पार पुजी को हाल पुच्छे,जिंय नीरधारां मच्छ लुछें,
मावो चय मीठी तवार तनमें, मातृभूमिजी मचे.  असां के…

सोख हूंधे न समजे कीं,
डोखमें ज सिखें रुंधे तूं.

कख तोडी़ ने के ब टोकर,
सिखें परबारो खेंधे तूं.

सत समागम न के कडें,
सिखें न पगला छूंधे तूं .

डिंधल डिने भिसियाल “बिहारी” ,
सिखे न हथ वारींधे तूं .

सगा हजारुं, सगाईयुं लख, गडजी गजें करोडुं,
लुछें विठयुं प कुछें न लिखपण ! भॉरप जो नां भॅणूं !

भांऐं भांऐं के भेरो के ला भुछड़युं थींन्युं भेणूं,
जिगर विगर की जडी़ सगॅ को ? रत जयुं डिई डिई रॅणूं !

जिरकलडी़ के जांपलीऐनुं जचॅ न बारा विनणूं,
पखा छडी परडेस विने त्युं तांय कुरेला , भॅणूं !

समजू च्यां, संभारी रखजा, सूंवालीयुं अईं भॅणूं,
धूऐ विगर पण धुखणुं कीं से, क्यांनुं सिखंधो छॅणूं !

कितरीयुं कसल्युं, कितरीयुं पसल्युं, कितरो गिनणूं डीणूं,
सुतर राखड़युं, उंतर लागणयुं, लसॅ भला कीं लॅणूं ? !