Kutchi Maadu Rotating Header Image

पत्रकार

पत्रकार
*****
        
लिख, हाणें लिखवार, पण तूं भंध न कर !
खम कलम कर वार, तूं भंध न कर !
भंध न कर भेईमान थींनें, चुकनें धरम तूं तॉजो,
माडू नईयें गईयार , तूं भंध न कर !
भोरींग भष्टाचारजो डिस तूं , डेसके डंखे ,
कर कलम तईयार , तूं भंध न कर !
तॉजो कर्म आय ई ज, सच्चो लिखी सग़ेजो,
कर सचजो हूंकार , तूं भंध न कर !
 ‘नूर’  फेंसलो करी गिन, अणनम अुभठो  अईयां !
खोटा न कर वीचार, तूं भंध न कर !
: नूरमामद ‘नूर ‘

वड़ डाडा

वड़ डाडा
*****
निसाड़में क बार सॅरी-चॉक में निन्ढें सरतीयें ज़्यूं ब टोलियूं थीअें नें जोम जुस नें भावसें साम सामा पड़कारा थीअें ….. छोकरेंके रांध- रांधमें सिखेजो मिले नें जाध प रै विने तॅडी़ ही रांध नारायण जोसी “कारायल” जे ईंधल प्रकासन म्यां आए .
जोड़कणां
टोली १
वड़ डाडा वड़ डाडा
लमीं लमीं डाडी़ं वारा …….
वडी वडी वड़वाई वारा

निपट निन्ढें बिजें वारा
जबर जॉराते थुड़ वारा …….
मींयड़ें के वारण वारा

पोंयूं रिढूं हित वेंत्यूं
माडूडा़ हित ठापर खणेंता …….
रांध भिरांठडी़ रमाय वारा

कीडि़यूं माकूडा़ हित वसेंता
पखीडा़ सांजी भेरा थै ने ……..
जीव मातर के थाधारे ने़

टोली २
जोगी जटारा वड़ डाडा
थालडी़ जॅड़ें पनें वारा
मिठा लग़ेंता वड़ डाडा

रतें नीलें टेटें वारा
ऊनीं ऊनीं पाड़ें वारा
खासा लग़ेंता वड़ डाडा

गो़ंयूं मैयूं वेसा खेंत्यूं
पिरभ पाणीजा हित वें ता
वला़ लग़ेंता वड़ डाडा

जर जिनावर हित ठेकेंता
किलबिल किलबिल रयाण करींता
वेसां डींयेंता वड़ डाडा

: नारायण जोसी “कारायल”

जेंणां पांके जलइ खपे

जेंणां पांके जलइ खपे
************
सचजी हमेसां थीये कसॉटी , जेंणां पांके जलइ खपे,
सच ते हमेसां रॉजे चॉटी, जेंणां पांके जलइ खपे.

चिईं डिंयेंजी चमक धुनियांजी , भलें लग़ेती खासी,
भाकीं गा़ल ही साव खोटी, जेंणां पांके जलइ खपे.

सीरा-पूडी लडूं ने भजीया, सिभाजें रोज कीं माडूके ?
ई मिठी लग़ंधी रोज रोटी, जेंणां पांके जलइ खपे.

गीत-गजलूं लिखी करीनें धरध तुं ओछो कैजें,
अचींघी ‘सरमाड़’ हथ्रॉटी, जेंणां पांके जलइ खपे.

: जगदीस गोर ‘सरमाण’

श्री नीतीजा दोहरा

पेला नमज नीम सें , जिको मिणीजो मूर;
तेंसें तेंजें तेज सें , निकरी वेंधा सूर. : १

मा पेके अईं मान डयॉ, अईं आंजा आधार ;
अिनींजी आसीससेंज, अईं तरी थींधा पार. : २

मेहताजी के मान डॅ, भणतर में मन भेड़ ;
प्यारो थीजे प्रेम सें, रखॉ मिणीअसें मेड़. : ३

वडे वताई वाट तें, समजी हलजा सॅज़ ;
चॅ नारायण नीमसें, नित अुनींअ वट वॅज. : ४

सुखसें वॅलो रॅ सुमीं, वॅलो अुथीये वीर ;
बर बुद्धि नें धन वधे, सुखमें रॅ सरीर. : ५

गूरुके ईश्वर सम गणें, भणतर में मन भेड़ ;
विध्या सें वृध्घि थीये, विध्या जॅडो़ केर . : ६

विगर सवारथ वडेंजी, सेवा कर तूं सॅज़ ;
नारायण चॅ नीम सें, वधू अुनींअ वट वॅज़ . : ७

: ठक्कर नारायणजी विसनजी जोबनपुत्र

वखत डिसीं ….

वखत डिसीं वॅवार ‘जानी’ ,
जगत मथे सउ कजा
वा वरंधे वरे विठी,
जीं मिंधर मथे धजा .
: कवि नेणसीं भानुसाली “जानी”
Vakhat desin veyvar ‘jaani’

(more…)

कूंजल जियार

कूंजल जियार ! विरा ! कूंजल जियार !
खण कलम हथमें तूं , कर कीं वीचार !
लिख हिकडी़ वारता , काव लिख चार !
कच्छी के जियार ! वीरा ! माबोली जियार !
: माधव जोशी “अश्क”

मिणें न ….

मिणें न वें माठा जगमें
मिणें न वें कीं भला ,
तीं सजण हिन संसार में
कोक पिछाणीं कला .
: कवि नेणसीं भानुसाली “जानी”

Ba Paise Ja Ringra

Matho Kutchi Geet

મિલણ

મિલે તેંસેં મિલૉ
નકાં જુધાઈ મેં ટિલૉ ,
મોં ચડાઈ હલેં
તેં સેં સામેંનૂં કીં ખિલૉ
:વ્રજ ગજકંધ

माटली : बाल कविता

माटली रे माटली,
पाणी भरे जी माटली
माटली सटूकडी़,
रमो प्या मटूकडी़,
रमँधे रमँधे तरा आयो,
पाणी भरी मथे चडा़यो .
मथे ता सीनोंणी,
सिरी विइ अकोणी,
खणी खणी पची रिइयां,
गारे में आउं घची रिंइयां,
माटली वी काणी,
मिडे़ वुङी़ व्यो पाणी !
:कवि डॉ. वसंतजी नागडा
अकोणी : मस्तीखोर