न्यारे गिन
********
मुसाफर यार ! धुनियांजी , भरई भाजार न्यारे गिन ,
किते डिसनें करामत ही , अईयैं डीं चार न्यारे गिन.
किते गाणां किते खाणां , किते खुसहाल खुसियाली ,
किते आसुं छिलेंता ने, किते ऊछकार न्यारे गिन.
किते रम्जुं किते मॉजुं , किते आराम ने असरत,
किते कोपेल किस्मतजी , तिखी तलवार न्यारे गिन .
कित जंगल किते मंगल, किते वेरान किते वस्ती ,
कित नवरंग नीलुडा , गुले गुलजार न्यारे गिन.
किते नांणा नचेंता ने, कित मेंडा मचेंता ने,
किते कर खेण धॉडेती , सुंगीं सुनकार न्यारे गिन.
किते काजी कुरानी ने, किते पंडित पुरानी ने,
किते मंदिर किते मस्जिद, किते मयख्यावर न्यारे गिन.
किते त्युं कूंजड्युं कुणकें, किते त्युं कोयलुं टौकें ,
किते भेंकार भेरवलुं , करीं किचकार न्यारे गिन.
किते अईं कागडा कूडा , कबुतर अईं किते भोरा,
किते कमजात ठग – बगला , चुणें चुकमार न्यारे गिन.
करीं कूडा सच्चा ने कॉ, करीं कारा अने धॉरा,
पवाले पेट ला चॉफेर , मारोमार न्यारे गिन.
किते सिज ता तपें सोखजा, किते दोख रातडयुं रूड्युं,
पतंगी रंग ‘काराणी’, करे चमकार न्यारे गिन.
: कवि श्री दुलेराय काराणी
* ‘काराणी काव्यकुंज’ भाग 2 मिंजा
