મુજી રીતે……
હી જીવન જીવી શકા નતો મુજી રીતે,
શબ્દ મેણે લેખી શકા નતો મુજી રીતે.
નિયમે જે કાગર તે ઇચ્છાજી શાહી કે,
આઉ વહાય પણ શકા નતો મુજી રીતે.
સમય થોભેલા નતો ડે કેતે પણ ક્ષણભર,
આઉ સફર કે રોકે શકા નતો મુજી રીતે.
આંજી યાદમે સાગરજે હી ખારે પાણી કે,
ચખે કડે પણ શકા નતો મુજી રીતે.
મૃગજળ જેળા શમણાં જીવન જે રણમે મેલ્યા,
રણ જો તારણ પણ ખણી શકા નતો મુજી રીતે.
“ધ્રુવ” હી ત મહેરબાની આય ચંધર જી,
નેકા ત ચમકી પણ શકા નતો મુજી રીતે.
: ધ્રુવ એલ. ભાનુશાલી– “ધ્રુવ“
Kutchi Recipe : Lapai
Lapai (Laapsi) :
A delicious sweet made with broken wheat.It will nourish you with energy, protein and iron.In Kutchi we call it “Daare jo seero or Lapai”.
Ingredients :
1 cup broken wheat (bulgar /cracked wheat/daaro )
1 cup gud
3-4 cups water
1/2 cup Ghee
1 tbsp. Cardamom powder(elaichi)
Kaju (cashews)and Kismis(raisins), Badam (almond slivers)
Method :
Continue reading →
गोकल गी़त ! Kachchhi Krishna Bhakti Geet
मोरली तां आय त तां हूंधो वजा़ईंधल कान !
गो़तियूं त मिलंधो गोकल गजाईंधल कान ! ….
गो़तियूं त मिलंधो गोकल गजाईंधल कान ! ….
ऊ ज आय व्रन्धावन
ऊ ज मथुरां ध्वारकां ,
मतलब त मा़डू प को’
ऊ ज अैं नईं पारका ;
ऊ ज आय पांके पांजा भनाईंधल कान ! ….
रुभरु मिलों पां रोज
कम वॅ क न वॅ,
रुबरु खिलों पां रोज
गम वॅ क न वॅ;
रुभरू अचींधो रुभरु मिलाईंधल कान ! ….
सिज़ के न चॉवाजे
जग़ के उजा़रो मं डॅ,
जोत के न चॉवाजे
जोत ! जग़मगारो मं डॅ!
पांके चेतायतो जोत प्रिगटाईंधल कान !
जिंध न ता छडीयें
जगजा ही हुल घडीभर,
कयांनूं ज़मार भने
जमनां जो घाट घडी़भर !
ही र्यो नकां रोम रोम रासूडा़ रचाईंधल कान !….
:मदनकुमार अंजारिया “ख्वाब”
श्री नीतीजा दोहरा
पेला नमज नीम सें , जिको मिणीजो मूर;
तेंसें तेंजें तेज सें , निकरी वेंधा सूर. : १
तेंसें तेंजें तेज सें , निकरी वेंधा सूर. : १
मा पेके अईं मान डयॉ, अईं आंजा आधार ;
अिनींजी आसीससेंज, अईं तरी थींधा पार. : २
मेहताजी के मान डॅ, भणतर में मन भेड़ ;
प्यारो थीजे प्रेम सें, रखॉ मिणीअसें मेड़. : ३
वडे वताई वाट तें, समजी हलजा सॅज़ ;
चॅ नारायण नीमसें, नित अुनींअ वट वॅज. : ४
सुखसें वॅलो रॅ सुमीं, वॅलो अुथीये वीर ;
बर बुद्धि नें धन वधे, सुखमें रॅ सरीर. : ५
गूरुके ईश्वर सम गणें, भणतर में मन भेड़ ;
विध्या सें वृध्घि थीये, विध्या जॅडो़ केर . : ६
विगर सवारथ वडेंजी, सेवा कर तूं सॅज़ ;
नारायण चॅ नीम सें, वधू अुनींअ वट वॅज़ . : ७
: ठक्कर नारायणजी विसनजी जोबनपुत्र
ईस्वर स्तुति
ईस्वरके भज प्रॅम सें, आय जग़जो आधार;
गुण तेंजा संभारीयों, सुखी कंधल संसार – १
गुण तेंजा संभारीयों, सुखी कंधल संसार – १
कर रक्षम प्रभु हेत सें , धिल-ज असांजो साफ;
भोल असीं करीयों कडें, से हरी कर तं माफ – २
श्री कच्छी लिपि लिखणसें , कच्छीअेंजो कल्याण ;
पोथी तें कारण लिखां, लिपिके डीजा मान – ३
: ठक्कर नारायणजी तुलसीदास जोबनपुत्र
હરિ ચેંતા
ભગતો આંકે હથ જોડિયાં,મંધીર હણે ન ભનાઈજા
માનવ ઘરમ પ્રમુખ ગણેને,માણસાઇજા દિવા પ્રગટાઈજા
માનવ ઘરમ પ્રમુખ ગણેને,માણસાઇજા દિવા પ્રગટાઈજા
તહેવારે જી ઉજવણી નિમિતે,અન્નકુટ ન ઘરાઈજા
દિન દુખયા ભુખ્યા જીવકે,પ્રેમથી જમાડિજા
મુકે ઘરાયેલ પ્રસાદ બાબત,પૈસા વચમે ન ખણજા
યથાશક્તિ ભેટ ઘરે તેંકે,સરખો પ્રસાદ ડિજા
આંજે સંતાને કે સાથે ખણીને,ઘર્મ જી વાટ તે વારીજા
જ્ઞાન બોઘ જો પાઠ,જીવનમે ઇમાનધારી થી પાળીજા
માનવદેહ મેલ્યો મું થકી,દિર્ઘાયુષી જીવી ઉજાળીજા
ધર્મજા ચાર પગથિયા ચડીને,જીવકે મોક્ષ જી વાટતે વારીજા.
:ધ્રુવ એલ. ભાનુશાલી – “ધ્રુવ”
જિંધગી
કોય ઉકેલે ન શકે હેડી મુજી જિંધગી,
કેતેક હી મોડી થઈ ને કેતેક વહેલી જિંધગી.
કેતેક હી મોડી થઈ ને કેતેક વહેલી જિંધગી.
જીવધે જો આવડે ત જાહોજલાલી જિંધગી,
જીવધે ન આવડે ત નકામી જિંધગી.
હદય મે અઈ ઓધવરામ ને આઉ કેતેક શોધીયા વેઠો,
કોય સમજે ન શક્યો કેડી નાસમજ આય જિંધગી.
હેતરે હી બ્હાવરી અખીયું નેરીયે ચારેકોરા,
કીકીયું અઈ પાંજી ભૂલી પડેલી જિંધગી.
માડુએ જા ટોળાં કિનારે તે હજી વધધા વેનેતા,
સૂર્ય સમજીને નેરીયે તા અધધ ડૂબેલી જિંધગી.
આવડે, ત લજ ને, મેથી તોકે મેલધો ઘણે,
અઈ ઘણે જન્મેથી હી ત ગોઠવેલી જિંધગી.
હેટલે હી પાંપણ મીંચાઈ વ્યા ‘ધ્રુવ’ તણા,
હથતાળી ડઈ વેંધી હી ભચાયલી જિંધગી.
: ધ્રુવ એલ. ભાનુશાલી – “ધ્રુવ”
वखत डिसीं ….
वखत डिसीं वॅवार ‘जानी’ ,
जगत मथे सउ कजा
वा वरंधे वरे विठी,
जीं मिंधर मथे धजा .
: कवि नेणसीं भानुसाली “जानी”
Vakhat desin veyvar ‘jaani’
भा : बाल काव्य
वीर पसली अने रक्षा बंधन जे डीं ही सुंदर कविता .
**भा**
*बाल काव्य*
मुजे मिठड़े भा के झूलायां !
लै भेंनर !
लाडले वीरके झूलायां !…
लै भेंनर !
लाडले वीरके झूलायां !…
झूले झूले तो वीर आमेंजी डार ते !
लॅरें लॅरें नीर सरोवर पार ते!
अमरत फल खारायां , लै भेंनर !
नीर ने खीर पिरायां , लै भेंनर !… लाडले
लॅरें लॅरें नीर सरोवर पार ते!
अमरत फल खारायां , लै भेंनर !
नीर ने खीर पिरायां , लै भेंनर !… लाडले
रांध रमे तो वीरो , लिक्क बुचाणी !
नित नित सुणे तो इ , नैं नैं आखाणी !
रुसे त आउं परचायां , लै भेंनर !
हुलसां ने हुलसांयां , लै भेंनर !.. लाडले
नित नित सुणे तो इ , नैं नैं आखाणी !
रुसे त आउं परचायां , लै भेंनर !
हुलसां ने हुलसांयां , लै भेंनर !.. लाडले
प्यारे वतन जो भा, संतरी थींधो !
मा पे ने भेंनर जा , कोड पुरींधो !
लाखेणी लाडी पेंणायां, लै भेंनर !
मिठडा़ गीत पै गायां , लै भेंनर!.. लाडले
मा पे ने भेंनर जा , कोड पुरींधो !
लाखेणी लाडी पेंणायां, लै भेंनर !
मिठडा़ गीत पै गायां , लै भेंनर!.. लाडले
: माधव जोशी “अश्क”