A delicious sweet made with broken wheat.It will nourish you with energy, protein and iron.In Kutchi we call it “Daare jo seero or Lapai”.
1 cup broken wheat (bulgar /cracked wheat/daaro )
1 cup gud
3-4 cups water
1/2 cup Ghee
1 tbsp. Cardamom powder(elaichi)
Kaju (cashews)and Kismis(raisins), Badam (almond slivers)
Method :
Continue reading →
ऊ ज आय व्रन्धावन
ऊ ज मथुरां ध्वारकां ,
मतलब त मा़डू प को’
ऊ ज अैं नईं पारका ;
ऊ ज आय पांके पांजा भनाईंधल कान ! ….
रुभरु मिलों पां रोज
कम वॅ क न वॅ,
रुबरु खिलों पां रोज
गम वॅ क न वॅ;
रुभरू अचींधो रुभरु मिलाईंधल कान ! ….
सिज़ के न चॉवाजे
जग़ के उजा़रो मं डॅ,
जोत के न चॉवाजे
जोत ! जग़मगारो मं डॅ!
पांके चेतायतो जोत प्रिगटाईंधल कान !
जिंध न ता छडीयें
जगजा ही हुल घडीभर,
कयांनूं ज़मार भने
जमनां जो घाट घडी़भर !
ही र्यो नकां रोम रोम रासूडा़ रचाईंधल कान !….
मा पेके अईं मान डयॉ, अईं आंजा आधार ;
अिनींजी आसीससेंज, अईं तरी थींधा पार. : २
मेहताजी के मान डॅ, भणतर में मन भेड़ ;
प्यारो थीजे प्रेम सें, रखॉ मिणीअसें मेड़. : ३
वडे वताई वाट तें, समजी हलजा सॅज़ ;
चॅ नारायण नीमसें, नित अुनींअ वट वॅज. : ४
सुखसें वॅलो रॅ सुमीं, वॅलो अुथीये वीर ;
बर बुद्धि नें धन वधे, सुखमें रॅ सरीर. : ५
गूरुके ईश्वर सम गणें, भणतर में मन भेड़ ;
विध्या सें वृध्घि थीये, विध्या जॅडो़ केर . : ६
विगर सवारथ वडेंजी, सेवा कर तूं सॅज़ ;
नारायण चॅ नीम सें, वधू अुनींअ वट वॅज़ . : ७
कर रक्षम प्रभु हेत सें , धिल-ज असांजो साफ;
भोल असीं करीयों कडें, से हरी कर तं माफ – २
श्री कच्छी लिपि लिखणसें , कच्छीअेंजो कल्याण ;
पोथी तें कारण लिखां, लिपिके डीजा मान – ३
તહેવારે જી ઉજવણી નિમિતે,અન્નકુટ ન ઘરાઈજા
દિન દુખયા ભુખ્યા જીવકે,પ્રેમથી જમાડિજા
મુકે ઘરાયેલ પ્રસાદ બાબત,પૈસા વચમે ન ખણજા
યથાશક્તિ ભેટ ઘરે તેંકે,સરખો પ્રસાદ ડિજા
આંજે સંતાને કે સાથે ખણીને,ઘર્મ જી વાટ તે વારીજા
જ્ઞાન બોઘ જો પાઠ,જીવનમે ઇમાનધારી થી પાળીજા
માનવદેહ મેલ્યો મું થકી,દિર્ઘાયુષી જીવી ઉજાળીજા
ધર્મજા ચાર પગથિયા ચડીને,જીવકે મોક્ષ જી વાટતે વારીજા.
જીવધે જો આવડે ત જાહોજલાલી જિંધગી,
જીવધે ન આવડે ત નકામી જિંધગી.
હદય મે અઈ ઓધવરામ ને આઉ કેતેક શોધીયા વેઠો,
કોય સમજે ન શક્યો કેડી નાસમજ આય જિંધગી.
હેતરે હી બ્હાવરી અખીયું નેરીયે ચારેકોરા,
કીકીયું અઈ પાંજી ભૂલી પડેલી જિંધગી.
માડુએ જા ટોળાં કિનારે તે હજી વધધા વેનેતા,
સૂર્ય સમજીને નેરીયે તા અધધ ડૂબેલી જિંધગી.
આવડે, ત લજ ને, મેથી તોકે મેલધો ઘણે,
અઈ ઘણે જન્મેથી હી ત ગોઠવેલી જિંધગી.
હેટલે હી પાંપણ મીંચાઈ વ્યા ‘ધ્રુવ’ તણા,
હથતાળી ડઈ વેંધી હી ભચાયલી જિંધગી.
