वरसाधजी चाल
नें थिई वरसाधजी चाल
पૉय छांभ कढें धिब डिई
कॅं सजे कच्छ के वाल
नखत्राणे के नचाई ने
भुज में वतायतो भाव
मेघलो मडईमें मंढ कें
हलाय पिंढजो पॅलो डाव
बनी में वाजा वधाईंधो
खावडामें कें इन खेल
अभडासे के प्रेमथी पोसांय
सजे कच्छ में वतांय खेल
गांधीधाम में घेल कंईधो
अंजार के डिने अम्रत
भचाउ रापर में राजी थ्यो
रास रचाय ई लखपत
नेतरे गामसे नजर मिलाई
गुप्तेश्वर मा’डेव के कॅं वंधन
सचा मूती वेरांणा चोक में
मूंजो नेतरा गाम करे वंधन
प्रताप नेत्रा
નેં થિઈ વરસાધજી ચાલ
પૉય છાંભ કઢેં ધિબ ડિઈ
કૅં સજે કચ્છ કે વાલ
નખત્રાણે કે નચાઈ ને
ભુજ મેં વતાયતો ભાવ
મેઘલો મડઈમેં મંઢ કેં
હલાય પિંઢજો પૅલો ડાવ
બની મેં વાજા વધાઈંધો
ખાવડામેં કેં ઇન ખેલ
અભડાસે કે પ્રેમથી પોસાંય
સજે કચ્છ મેં વતાંય ખેલ
ગાંધીધામ મેં ઘેલ કંઈધો
અંજાર કે ડિને અમ્રત
ભચાઉ રાપર મેં રાજી થ્યો
રાસ રચાય ઈ લખપત
નેતરે ગામસે નજર મિલાઈ
ગુપ્તેશ્વર મા’ડેવ કે કૅં વંધન
સચા મૂતી વેરાંણા ચોક મેં
મૂંજો નેતરા ગામ કરે વંધન
પ્રતાપ નેત્રા
अशाढी बीजजी घणें वधायुं 🍨 साल मुबारक!
———————
बीज जे चंधरतां आसाड उतरे,
पालर वडरें जे पडरेंतां नितरे.
कामाय डिसीनॅ वग઼डो पाछो वरे,
खेतर खिली खीडू઼एं के नૉतरे.
न्यारे इंधरलठके नॅ रण प्यो ठरे,
मॅनथ भेराभेर, माडू઼ मन जोतरे.
चૉपा चरॅं जीव मातर सौको परे,
तराके करे तिलक टुबण पिई तरे.
नयें वरेमें, कच्छी नईं आस भरे,
मोरजी पीछीसें नां चितर चितरे.
अमृताबा डी.जाडेजा.
तुंबडी कच्छ
अषाढी बीज जो कच्छी खिले कच्छी खिले,
नवे वरॅजी वधाई ड઼ें ने बखे मिले बखे मिले.
नजर ईंनजी अभ मथे ने
वला घर घर में सीरो रजे (2)
ए…अषाढी बीज जो (2)
कच्छी खिले (2)
कारा भम઼र वड઼र डिसजे,
गज઼ गज઼ेने विज઼ छणे (2)
जरमर जरमर, धोधमार मीं वसे,
ने हैये मिजानुं उंमगजी लॅर छूटे.
ए…अषाढी बीज जो (2)
कच्छी खिले (2)
छिभछिभ छोरा छिभछिभीयां कैयें,
भिज઼भिज઼,भिज઼भिज઼ खेडू भिज઼े,
रूमझूम रूमझूम नारी पै जूमें,
थनगन थनगन मोर नचे.
ए….अषाढी बीज जो (2)
कच्छी खिले (2)
मिटी मिजानुं मेंक छूटे ने,
आंधरी चोपेजी सूंघीने ठरे.
किलभिल किलभिल पंखी उडे,
जेन्ती जी धरा नीली छम सोभे.
ए..अषाढी बीज जो (2)
कच्छी खिले कच्छी खिले
नयॅ वरॅजी वधाई डे ने बखे मिले (2)
जयंती छेडा पुनडीवारा “जेन्ती”
અષાઢી બીજ જો કચ્છી ખિલે કચ્છી ખિલે,
નવે વરૅજી વધાઈ ડ઼ેં ને બખે મિલે બખે મિલે.
નજર ઈંનજી અભ મથે ને
વલા ઘર ઘર મેં સીરો રજે (2)
એ…અષાઢી બીજ જો (2)
કચ્છી ખિલે (2)
કારા ભમ઼ર વડ઼ર ડિસજે,
ગજ઼ ગજ઼ેને વિજ઼ છણે (2)
જરમર જરમર, ધોધમાર મીં વસે,
ને હૈયે મિજાનું ઉંમગજી લૅર છૂટે.
એ…અષાઢી બીજ જો (2)
કચ્છી ખિલે (2)
છિભછિભ છોરા છિભછિભીયાં કૈયેં,
ભિજ઼ભિજ઼,ભિજ઼ભિજ઼ ખેડૂ ભિજ઼ે,
રૂમઝૂમ રૂમઝૂમ નારી પૈ જૂમેં,
થનગન થનગન મોર નચે.
એ….અષાઢી બીજ જો (2)
કચ્છી ખિલે (2)
મિટી મિજાનું મેંક છૂટે ને,
આંધરી ચોપેજી સૂંઘીને ઠરે.
કિલભિલ કિલભિલ પંખી ઉડે,
જેન્તી જી ધરા નીલી છમ સોભે.
એ..અષાઢી બીજ જો (2)
કચ્છી ખિલે કચ્છી ખિલે
નયૅ વરૅજી વધાઈ ડે ને બખે મિલે (2)
જયંતી છેડા પુનડીવારા “જેન્તી”
नीस्वारथ
मधध कर्यो…
फायधे विगर
हिलो मिलो…
मतलभ विगर
जींधगी जीयो…
डेखाडे विगर
सेवा कर्यो…
मेवे जी आसा विगर
करम कर्यो…
फड઼ जी आसा विगर
रॅयाण कर्यो…
धिल के भंध के विगर
: वसंत मारू…चीआसर
નીસ્વારથ
મધધ કર્યો…
ફાયધે વિગર
હિલો મિલો…
મતલભ વિગર
જીંધગી જીયો…
ડેખાડે઼ વિગર
સેવા કર્યો…
મેવે જી આસા વિગર
કરમ કર્યો…
ફડ઼ જી આસા વિગર
રૅયાણ કર્યો…
ધિલ કે ભંધ કે વિગર
– વસંત મારૂ…ચીઆસર
मोजसें हलूतां
———–
मोजसें जीयूतां, ने मोजसें मिलूतां
मोजमें फिरुंतां,ने मोजसें हलूतां
न चिंधा रखूंतां, न चिंधा कडॅ खणूंतां
वेड઼ाके मान डियूंतां,ने मोजसें हलूतां
आसाउ प वडीउं, ऊथीने जगाईए
छडी पग भर्यूता,ने मोजसें हलूतां
नता पू कडॅ प लेखे जोखेजे पांपणें
थेओ ई नॅरीयूंतां,ने मोजसें हलूतां
नेईयूं वसधे मीं छले, कंधे कांत धोड઼े
असीं सडा छलूतां,ने मोजसें हलूतां
कांत ~ तुंबडी
મોજસેં હલૂતાં
————
મોજસેં જીયૂતાં, ને મોજસેં મિલૂતાં
મોજમેં ફિરુંતાં,ને મોજસેં હલૂતાં
ન ચિંધા રખૂંતાં, ન ચિંધા કડૅ ખણૂંતાં
વેડ઼ાકે માન ડિયૂંતાં,ને મોજસેં હલૂતાં
આસાઉ પ વડીઉં, ઊથીને જગાઈએ
છડી પગ ભર્યૂતા,ને મોજસેં હલૂતાં
નતા પૂ કડૅ પ લેખે જોખેજે પાંપણેં
થેઓ ઈ નૅરીયૂંતાં,ને મોજસેં હલૂતાં
નેઈયૂં વસધે મીં છલે, કંધે કાંત ધોડ઼ે
અસીં સડા છલૂતાં,ને મોજસેં હલૂતાં
કાંત ~ તુંબડી
राष्ट्रीय घरवारी डीं
…………………………….
भलॅ चाल हलॅ उ अवरी सवरी
प गाल हूए इनजी वटवारी
सिज઼ नुं मॉर उपटे घर जी बारी
जापट- जुपट कै,खणॅ उ बुआरी
लुगडा- लबाचा ,ठामणा विछरी
हकल अचॅ,हलो तयार सीराणी
सांवरे अचॅ पॅला भलॅ वॅ कुंवारी
खणॅ अचॅती संस्कार जी खुमारी
ज..हिकडो डीं , घर में न वॅ नारी
ही विचार सॅ.. ज विञंधा हरૉरी
घर हलायला , मिलॅ ओछी कोरी
ब्या कम पण बूजें,हूए उ हुनरी
गुड जॅडी मिठी ने सकर जॅडी सीरी
रोज सलाम भरणी खपॅ घरवारी के….🥰
हिनाभेदा….. ‘हिना’
मास्तर डीं जीयुं वधाईंयूं
घरथी जुंढा थिई विनणूं पॅ नीसाड़
वाल वसांया वला असांजा मास्तर
एकडे एकथी बाराखडीजी जातर
ई सिखांया वला असांजा मास्तर
रमंधे भणंधेने वध्या असीं इगीया
पकल करांया वला असांजा मास्तर
संस्कृती ने सन्मानजी वाटतें हलेला
डिस वतांया वला असांजा मास्तर
इनीवट सिखी कईक अभके छूंएता
वडा भनांया वला असांजा मास्तर
न भुलज वसंत इनीजा ही उपकार
हींयू छिलांया वला असांजा मास्तर
– वसंत मारू… चीआसर
———————————————
🙏 मास्तर डीं जीयुं वधाईंयूं 🙏